به طور کلی نخ های مورد استفاده در فرش ماشینی عبارتند از: نخ، نخ پود و نخ خاب
نخ خاب: به نخی گفته میشود که تمامی سطوح فرش را پوشانده و طرح را تشکیل میدهد و برای ما قابل مشاهده و لمس میباشد.
انواع نخ مورد استفاده در فرش ماشینی عبارتند از: اکرلیک- پلی استر- پلی پروپیلن P.P - مدال- تنسل- بامبو- ویسکوز- پشم و غیره
عمده نخ تشکیل دهنده فرشهای کلاسیک که بیشتر از سایر فرش ها در معرض استفاده خانواده ها به دلیل داشتن ویژگی هایی از جمله نرمی، گرمی، مقاومت در برابر کوبیده شدن و...قرار میگیرد اکرلیک میباشد.
حال با توجه به ساختار نخ اکرلیک که تشکیل شده از الیاف یا لیف هایی در اندازه مشخص که توسط دستگاههای مدرن و پیشرفته تایید شده. بعد از استفاده از این نخ به عنوان نخ خاب و درگیر شدن آن با چله و همچنین استفاده از آهار در پشت فرش همواره مقداری از این الیاف مورد استفاده در نخ از سطح فرش (چله) بالاتر بوده و آزاد میباشند که پس از پا خوردن به سطح فرش منتقل میشوند که اصطلاحا پرز نامیده می شود.
نکته: پرزدهی با ضخامت نخ رابطه مستقیم دارد (هرچقدر ضخامت نخ بیشتر باشد، پرزدهی بیشتر است)
نکته: پرزدهی با تراکم و شانه رابطه معکوس دارد (هرچقدر تراکم و شانه بیشتر باشد پرزدهی کمتر خواهد بود)
تا به امروز تلاشهای زیادی در زمینه کاهش پرزدهی در فرشهای ماشینی صورت گرفته است مانند هیت ست کردن نخ که علاوه بر کمتر شدن پرز شفافیت طرح و نرمی فرش را نیز بیشتر کرده است. همچنین استفاده از مکنده های مخصوص که پس از بافت وظیفه جمع آوری پرز را دارند و تا حد بسیار زیادی پرز فرش را جمع آوری میکند. به همین دلیل پرزدهی در فرش های اکرلیک امری کاملا طبیعی و انکار ناپذیر است و فقط بر اثر استفاده و به مرور زمان و با پا خوردن و جارو کشیدن اصولی کم میشود. حال اگر صرفا به دنبال فرشی 100% بدون پرز هستید تنها می توان به فرشهای پلی استر و پلی پروپیلن P.P اشاره کرد که با توجه به ساختار نخ (ذوب ریسی) تک رشته ای و بدون پرز هستند که گرمی-نرمی و برگشت پذیری نخ اکرولیک را ندارند.